΄Οταν τελείωνε η άντιγραφή του βιβλίου, τα τετράδια έπρεπε να δεθούν μεταξύ τους και να καλυφθούν, ώστε να προστατεύονται από τις διάφορες φθορές. Η βιβλιοδεσία ήταν και αυτή μια ξεχωριστή τέχνη. Με γερή κλωστή ράβονταν τα τετράδια σε ορισμένα σημεία στη ράχη τους, και ολόκληρο το σώμα καλυπτόταν πάνω και κάτω από ξύλινες πινακίδες με δερμάτινη κυρίως επένδυση. Ο βιβλιοδέτης συχνά διακοσμούσε τίς εξωτερικές όψεις του δεσίματος με παραστάσεις από τη θρησκευτική ζωή είτε πάνω σε μεταλλικά ελάσματα, που τα κάρψφνε κατόπιν πάνω στίς πινακίδες, είτε με τα έκτυπα ανάλογων μεταλλικών σφραγίδων.